Het nieuwe podium voor Zwarte makers Pepr is woensdag 25 november gestart met een speciaal filmprogramma waarin Suriname centraal staat. Op 25 november wass het 45 jaar geleden dat Suriname onafhankelijk werd, dus alle reden om deze films die tot het erfgoed van de Nederlandse cinema behoren in de spotlight te zetten.
Allereerst Het geheim van de Saramaccarivier (2007) van Pim de la Parra, en Gouden Beer-winnaar Faja Lobbi van Herman van der Horst (1960). Het geheim van de Saramaccarivier is een film over het verliezen van je vaderland uitgebeeld in een vastgelopen relatie. Faja Lobbi geeft een impressie van het leven van verschillende bevolkingsgroepen in Suriname, omlijst door muziek, dans, zang en de geluiden van het binnenland. De derde film is De wereld heeft gezicht verloren (2016, Cindy Kerseborn) over Astrid Roemer, de in Suriname geboren schrijfster en één van de belangrijkste Zwarte feministische vrouwen in Nederland en Suriname.
Het Geheim van de Saramacca Rivier is een experimentele film over het verliezen van je vaderland uitgebeeld in een vastgelopen relatie. De Saramacca rivier is het decor voor problemen binnen de liefdesrelaties van professor Treurniet en zijn vrouw Hortense. Deze door het binnenland van Suriname kronkelende rivier geldt in Suriname als een mystieke rivier, en vormt een metafoor voor hun relatie.
In De Wereld heeft gezicht verloren volgt regisseur Cindy Kerseborn schrijfster Astrid H. Roemer (Paramaribo, 1947), één van de belangrijkste Zwarte feministische vrouwen in Suriname en Nederland. Roemer’s werk kaart onderwerpen aan zoals seksisme, discriminatie, racisme en homoseksualiteit. Ondanks dat Roemer zeer maatschappelijk geëngageerd was, leefde zij toch vele jaren in verborgenheid en anonimiteit. Voor het eerst treedt zij in de documentaire weer in de openbaarheid.
